Lista produktów producenta: Mieczysław Albert Krąpiec OP

MIECZYSŁAW A. KRĄPIEC OP (1921–2008) – wybitny filozof, teolog, dominikanin. W 1939 r. zdał egzaminy maturalne w gimnazjum klasycznym im. Wincentego Pola w Tarnopolu, które wspominał jako „nadzwyczajne, na najwyższym poziomie”, gdzie „było 8 lat łaciny, 4 lata greki, gdzie była klasyczna kultura Polski”. W tym samym roku wstąpił do Zakonu OO. Dominikanów w Krakowie. Odbył podczas wojny tajne studia filozoficzne i teologiczne zakończone doktoratem z filozofii pisanym pod kierunkiem o. prof. Jacka Woronieckiego (O miłości przyrodzonej nade wszystko względem Boga) nostryfikowanym przez Angelicum w Rzymie. Śluby wieczyste złożył 8 VII 1943 r.; 2 lata później, 17 VI 1945 r. został wyświęcony na kapłana, po czym kontynuował studia teologiczne na Wydziale Teologii KUL broniąc pracę doktorską (De amore hypostatico in Sanctissima Trinitate secundum St. Thomam Aquinatem) pod kierunkiem ks. prof. Antoniego Słomkowskiego w 1948 r. Habilitował się w 1957 r. na podstawie rozprawy pt. Egzystencjalne podstawy transcendentalnej analogii bytu. W 1956 – został docentem, w 1962 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1968 r. tytuł profesora zwyczajnego.

Od r. 1946 (do 1954) był wykładowcą filozofii w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie, od 1951 r. został pracownikiem naukowo-dydaktycznym na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na stałe wiążąc się z tą uczelnią. Był kierownikiem Katedry Metafizyki KUL, pełnił dwukrotnie funkcję dziekana Wydziału Filozofii (1958–1961, 1969–1970). Był pięciokrotnie wybierany na stanowisko rektora Uniwersytetu i sprawował tę funkcję w trudnych latach 1970–1983. Był współtwórcą i głównym inspiratorem powstania Filozoficznej Szkoły Lubelskiej.

Ojciec Krąpiec był członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności, Papieskiej Akademii św. Tomasza w Rzymie, Academia Scientiarum et Artium Europea (Salzburg), Societ? Internazionale Tommaso d’Aquino (SITA). Był inicjatorem powołania oraz honorowym prezesem Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu, stanowiącego oddział SITA; był także członkiem Towarzystwa Naukowego KUL oraz Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Societas Humboldtiana, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. Posiadał doktoraty honoris causa Pontifical Institute of Mediaeval Studies w Toronto (Kanada), Katolickiego Uniwersytetu w Louvain (Belgia), Tarnopolskiego Uniwersytetu Pedagogicznego (Ukraina). Ojciec Krąpiec przewodniczył Komitetowi Naukowemu Powszechnej encyklopedii filozofii. Był inspiratorem opracowania tej encyklopedii, współtworzył także Encyklopedię katolicką oraz Encyklopedię „Białych Plam”.

Był wielokrotnie honorowany i odznaczony: Order Palm Akademickich Akademii Francuskiej, belgijski order Grand Officier Leopolda II (Belgia), Polonia Restituta z Gwiazdą, Premio Internationale Salsomaggiore Parma (Włochy), Polonia Mater nostra est (Społeczna Fundacja Pamięci Narodu Polskiego). Został profesorem roku (Consesjo Cultural Mundial – Meksyk), Man of the Year w 1991–1992 (International Biographical Centre), Man of the Year w 1992 (American Biographical Institute).
Zmarł w Lublinie 8 V 2008 r. w trakcie prac nad Powszechną encyklopedią filozofii.

Najważniejsze dzieła: Metafizyka, Ja – człowiek, Filozofia – co wyjaśnia?, O rozumienie świata, Dlaczego zło?, Filozofia w teologii, Ludzka wolność i jej granice, Rozmowy z ojcem Krąpcem. O polskiej kulturze humanistycznej, Rozważania o wychowaniu, Żyć po ludzku, Spełniać dobro, Bardziej być.

Osobie o. Mieczysława Krąpca poświęcony jest bogato ilustrowany album Niestrudzony Sługa Prawdy.