Przyrodolecznictwo

Mnisi i pustelnicy przez wieki pilnie badali i opisywali różne przypadki chorób oraz działanie ówcześnie stosowanych lekarstw. Wśród nich postać św. Hildegardy z Bingen zalicza się do wybitnych. Hildegarda znała działanie roślin leczniczych, które inni odkryli dopiero wiele wieków po niej. Stosowała proste leki roślinne, i to na ogół z ziół pospolitych, rosnących wówczas wszędzie. Leczenie i uzdrawianie człowieka rozumiała w kontekście całej przyrody, co jest szczególnie trafną intuicją z dzisiejszego punktu widzenia. Niektóre z jej recept i porad mogą bawić, niektóre mocno zdumiewać, ale większość z nich pozostaje jednak bogatym źródłem konkretnej, praktycznej wiedzy lekarskiej. Z tekstów źródłowych przytoczonych tu pism św. Hildegardy zostały wybrane tylko te fragmenty, które wydają się dzisiaj mieć znaczenie dla fizjoterapii, a więc obejmujące zagadnienia wodolecznictwa, różnych form ruchu, racjonalnego żywienia, ziołolecznictwa i działania porządkującego sposób życia.

św. Hildegarda z Bingen, Przyrodolecznictwo ISBN 83-7221-438-7, wydawnictwo M, Kraków 2003, ss. 121, format: 140x200, oprawa miękka

Wysyłka w przeciągu 1-5 dni roboczych