Cecora 1620

A jednak husaria i postępujące za nią lekkie chorągwie posuwały się do przodu, wyrąbując sobie drogę we wrogich szeregach. Wreszcie szyk tatarski został rozerwany i jazda polska ruszyła na Turków. Skoczył ku niej Chosyr - pasza na czele swoich ludzi, lecz nie powstrzymał rozpędzonej husarii; następnie próbował tego samego Husejn - pasza i Mehmed Terjaki - również bezskutecznie. Centrum linii tureckich było zagrożone i zwycięstwo przechylało się na stronę Rzeczypospolitej." W XVI i XVII stuleciu ogromne zagrożenie dla całej chrześcijańskiej Europy stanowiła potęga turecka. Porta Ottomańska panowała nad terytoriami Azji Zachodniej, Afryki Północnej i południowo-wschodniej Europy. Rzeczpospolita starała się utrzymać dobre stosunki z Turcją, ale ciągłe najazdy Tatarów na ziemie polskie oraz Kozaków na tureckie podsycały napięcie. Do konfrontacji doszło w 1620 roku. Pod Cecorą, na terytorium Mołdawii, przeważające siły tureckie i tatarskie zadały klęskę wojskom polskim pod dowództwem hetmana wielkiego koronnego Stefana Żółkiewskiego. Hetman poległ podczas odwrotu. Po bitwie Tatarzy spustoszyli Podole, Wołyń i Ruś Czerwoną, uprowadzając tysiące ludzi w jasyr. (opis wydawcy)

Kacper Śledziński, Cecora 1620, seria Historyczne bitwy, ISBN 978-83-11-10741-0, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2007, format: 130x200, ss. 208, oprawa miękka

Wysyłka w przeciągu 1-5 dni roboczych