Uroki dworu

Spór o Uroki dworu nie jest (...) sporem o fakty (kolaboracja wybitnych pisarzy z władzami PRL-u nie budzi chyba wątpliwości u nikogo) ale o ich znaczenie moralne i o nasze prawo oceniania tych faktów w jednoznacznych etycznie kategoriach. Jest to więc już spór nie tylko o charakterze środowiskowo-towarzyskiego skandalu ani nawet historyczny, ale - ideologiczny. Spór o moralne znaczenie przeszłości, o nasz stosunek do literatury, a nawet do kultury. (...)

Znaczenie książki Szymańskiego polega m.in. na tym, że przypomina ona o grzechu zapominania, który stał się udziałem polskiej literatury po 1945. Grzechu niewiedzy o tym, co stanowiło o jej tożsamości. (...) W III RP weszliśmy z bagażem fałszywych idei i autorytetów, słabej i łatwej literatury. Baliśmy się sobie to powiedzieć, baliśmy się rzetelnie spojrzeć w przeszłość i przyszłość. Dyskusja wokół Uroków dworu przypomina jak bolesne musi być takie spojrzenie. Przypomina też, że spór, który dzieli naszą kulturę, jest sporem między pamięcią a zapomnieniem, między tymi, którzy chcieliby komplikować i tymi, którzy chcieliby podporządkować i odbudować polską kulturę.

Wiesław Paweł Szymański, Uroki dworu, ISBN 978-83-89243-94-6, Arcana, Kraków 2007, format: 150 x 215, ss. 166, oprawa twarda