Warunki parlamentaryzmu

Nie trzeba narzekać na przeciętną miernotę ciał parlamentarnych, bo parlament jest właśnie od tego, od przeciętności. Wybory przeprowadzone z równą wolnością i wolną równością okażą jak na dłoni, jaki jest w kraju procent głupców, spekulantów, awanturników itp., bo odpowiedni ich procent zdobędzie krzesła poselskie. Podnieśmy poziom społeczeństwa, moralny i umysłowy, a parlament też się poprawi. Zepsuć można przyrząd najlepszy, ale z tego nie wniosek, jakoby przyrząd był sam przez się zły lub że się przeżył i stał przeżytkiem! Oto losy parlamentaryzmu w drugiej połowie XIX i z początkiem XX wieku! Od lat jakichś dwudziestu nie słyszy się już o nim niemal nic dobrego; doszło do tego, że potępianie go, jako systemu nie wiodącego do żadnego pożytku i nawoływanie do rządów bez parlamentarnych, stało się doprawdy najtańszym sposobem, by nabyć opinii statysty, torującego drogę lepszej przyszłości. Niewiele przesadzę, jeżeli stwierdzę, że ustrój parlamentarny jest praktycznie już pogrzebany i chodzi jeszcze tylko o wykonanie postanowienia, na które panuje zgoda powszechna, od komunistów moskiewskich do konserwatystów nieco dalej ku zachodowi osiadłych. (fragmenty tekstu)

Feliks Koneczny, Warunki parlamentaryzmu, ISBN 83-60048-90-8 , Dom Wydawniczy Ostoja, Krzeszowice 2005, format: 145 x 202, ss.25, oprawa miękka

Wysyłka w przeciągu 1-5 dni roboczych