Dla nas Polaków refleksja nad losem naszej Ojczyzny, nad jej wzlotami i chwilami trudnymi nie jest nigdy refleksją postronnego obserwatora, lecz jest - i powinna być -jednym z istotnych wymiarów odpowiedzialności za Polskę. I tę odpowiedzialność, wyrażoną nade wszystko w czynie powinna budzić, pogłębiać i ukierunkowywać. Dla Polaków, którzy w Jezusie Chrystusie uznają swego Mistrza i Zbawiciela, to odpowiedzialne myślenie o Ojczyźnie staje się wyrazem wiary i w tej wierze znajduje swój ostateczny fundament. Stąd też miłość do Ojczyzny widzą oni jako ważny wymiar urzeczywistniania chrześcijańskiego powołania do miłości. Z tej perspektywy wiary przychodzi patrzeć na współczesne przemiany w Polsce, na ten wyjątkowy czas, kiedy od z górą dziesięciu lat Polacy próbują wyzwolić się z pozostałości totalitarnego systemu, zbudować nowe państwo i odczytać swoje miejsce w rodzinie narodów. Na ten wyjątkowy narodowy "kairos" nakłada się perspektywa innego przełomu - przełomu wieków, a nawet tysiącleci. Ten przełom jest dla nas - wyznawców Chrystusa - zaproszeniem do przeżywania w duchu dziękczynienia i przemiany serc Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 jako jubileuszu naszego zbawienia. Kiedy więc zostałem zaproszony do wygłaszania cotygodniowych refleksji z cyklu "Myśląc Ojczyzna..." na antenie Radia Maryja, a było to na początku listopada 1997 roku, to choć nie wiedziałem, jak długo przyjdzie mi to czynić, miałem świadomość, że te rozważania powinny być ukierunkowane na czas Wielkiego Jubileuszu. Przecież - zgodnie z wolą Ojca świętego - trwaliśmy już wówczas w okresie bezpośredniego przygotowania do Jubileuszu Roku 2000. Ta perspektywa wybrzmiewała tym bardziej, im bardziej zbliżaliśmy się do dnia uroczystego otwarcia tegoż Jubileuszu. Tak oto z tych cząstkowych refleksji, naznaczonych wyraźnie doświadczeniem przeżywanego przez Polaków czasu, zrodziła się ta książeczka, którą dzisiaj oddaję do rąk czytelników, zapewne w większości tych, którzy mieli okazję wcześniej wsłuchiwać się w "ulotne" słowo, wypowiadane na falach Radia Maryja. Nosi ona na sobie swoiste znamię "dotykania się" spraw i wydarzeń konkretnych, ale -jak to często podkreślałem mówiąc o tym - nie ogranicza się do ich komentowania, lecz próbuje odwoływać się do ogólniejszych perspektyw, a nade wszystko do zasad życia chrześcijańskiego. Poszczególne rozważania zachowały w zasadzie swój oryginalny, przygotowany do wygłaszania, kształt, a także swój układ chronologiczny. Dlatego też w cyklu określonych wspólnym tematem rozważań pojawiają się od czasu do czasu refleksje, które wykraczają- mniej lub bardziej - poza określony obszar tematyczny. Uznałem jednak, że lepiej zachować je wszystkie w kolejności wygłaszania, bo w ten sposób będą one świadectwem mojego odczytywania konkretnych wyzwań tego czasu. Nieuniknione są też w takim wypadku pewne nawroty i powtórzenia. Czytelnicy z łatwością zauważą, co może uchodzić uwadze słuchaczy, że mam swoje "ulubione" tematy zamyślenia nad Polską, że niektóre problemy powracaj ą częściej w mojej refleksji. Całość moich rozważań, które postawiły sobie za cel ukazać naszą Ojczyznę na drogach, które prowadziły do Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, została podzielona na cztery części. Pierwszy, niezbyt obszerny cykl moich refleksji, zrodzony z radości zwycięstwa parlamentarnego w roku 1997, zatytułowałem: Naród powołany do zwycięstwa. Byłem wówczas i jestem wciąż przekonany, że pełne i prawdziwe zwycięstwo jest jeszcze wciąż przed nami, że będzie to ostatecznie zwycięstwo natury moralnej. Nawet jeśli dzisiaj przychodzi pytać, czy jako Naród nie przegraliśmy zbyt wielu szans, to jednak zwycięstwo jest nam wciąż zadane. Co więcej, bez tego zwycięstwa natury moralnej, które jednak powinno być "przełożone" na praktyczny wymiar życia społeczno-politycznego i społeczno-gospodarczego, trudno odpowiedzialnie myśleć o przyszłości Polski. Drugi i zarazem najdłuższy cykl moich rozważań, ukazujący Maryjny wymiar życia Polaków, zrodził się z głębokiego przekonania, że warto odnieść się do maryjnej pobożności Polaków, do tej prawdy, że Polacy wciąż rozpoznają Maryję Pannę jako Królową Polski, by wyprowadzić z tego maryjnego wymiaru pewne wartości i zasady moralne, które winny stać u podstaw budowania ładu społecznego w Trzeciej Rzeczypospolitej. To odczytywanie "maryjnego wymiaru uczniów Chrystusowych" jest nam wciąż zadane. Ostatecznie chodzi bowiem o to, by nie tylko Polacy chlubili się swoją Królową, ale także o to, by to Ona mogła chlubić się Narodem, który obrał Ją sobie za szczególną Patronkę i Królową. "Maryjne" zamyślenia nad Ojczyzną przypominały, że jesteśmy wezwani do miłości dwu naszych Matek: Maryi i Ojczyzny. Z podobnej perspektywy narodził się trzeci cykl rozważań Matka-Kościół i Matka-Ojczyzna, który nie tylko wskazywał na potrzebę miłości i odpowiedzialności za obydwie wspólnoty, lecz także podkreślał, że troska o Kościół w Polsce jest nieodłączna od zaangażowania się w sprawy Ojczyzny i odwrotnie: że miłość do Ojczyzny wypełnia się także w trosce o posłannictwo Kościoła Chrystusowego w Polsce. Chociaż mniej czy bardziej wyraźne odniesienia do perspektywy nadchodzącego Wielkiego Jubileuszu towarzyszyły moim refleksjom od początku, to jednak najbardziej dochodzą do głosu w ostatnim cyklu, co wyraża sam tytuł: W drodze do Wielkiego Jubileuszu. Starałem się tu zebrać najważniejsze - jak mi się wydawało - aspekty współczesnego zatroskania Kościoła, który szuka dróg nowej ewangelizacji, i odnieść je do polskiej rzeczywistości.(...)
ze wstępu
ks. Janusz Nagórny, Ojczyzna, ISBN-83-881-62-02-0, Instytut Edukacji Narodowej, Lublin 2000, format 145 x 205 , ss. 323, oprawa miękka
Wysyłka w przeciągu 1-5 dni roboczych
