Polonia: ku ojczystym źródłom

Od autora

Polacy są narodem rozproszonym. Od ponad 200 lat wyjeżdżają na emigrację, szukając swojego miejsca na Ziemi. Wielu zakorzenia się i roztapia w nowym społeczeństwie, inni tęsknią, a ich tęsknota przelewana jest na dzieci, dla których kraj pochodzenia rodziców i dziadków otoczony jest nimbem jakiegoś niepowtarzalnego uroku i tajemnicy. Dzieci lub wnukowie wracają, by studiować, pracować, założyć rodzinę. Wracają jako uczniowie lub jako wysokiej klasy specjaliści. Inni wyjeżdżają na zawsze, ale zabierają Polskę ze sobą, w sercu, by odnaleźć jąw domu, w szkole, w parafii. Jeszcze innych odcięto od Polski przez zmianę granic i, ku ich rozpaczy, Polska nie może do nich wrócić.

Naszą siłą jest kultura, bogata i unikalna, zahartowana w czasie zaborów i okupacji, kultura, która potrafiła przetrwać w ekstremalnych nawet warunkach. Przyciąga i wypełnia czas wolny. Święta, niedziele, uroczystości narodowe i religijne; chrzest, I Komunia św., bierzmowanie, imieniny, ślub, pogrzeb, proza i poezja, pieśni, melodie i tańce, muszą być polskie. Czasem wydaje się, że Polacy za granicą chętniej garną się do polskości niż ich rodacy w ojczyźnie...

Kolejny zbiór felietonów Polonia: ku ojczystym źródłom obejmuje felietony głoszone na falach Radia Maryja, emitowane w Telewizji Trwam i drukowane w tygodniku Nasza Rolska. Wiele z nich poświęconych jest Polonii. Procesy globalizacji i integracji z UE zachęcają do wyjazdów, zwłaszcza młodzież, która nie zawsze zdaje sobie sprawę z tego, jak bezcenną wartością jest ojczyzna i że mimo trudnych warunków każde pokolenie jest za nią odpowiedzialne. Warto jeździć po świecie, warto zwiedzać odległe kraje i poznawać nowych ludzi i odmienne kultury. Ale ojczyzna jest tylko jedna i nic jej nie zastąpi, jest przeszłością i przyszłością, zwłaszcza jeśli jest to ojczyzna, która ma do spełnienia cywilizacyjną misję wpisaną w dziedzictwo Zachodu i chrześcijaństwa. Często widać to lepiej, gdy jest się już za granicą.

Polacy potrzebują siebie nawzajem, muszą na nowo siebie odkryć jako jeden naród, niezależnie od tego, gdzie mieszkają i co osiągnęli. A patronować temu muszą nasze piękne wzory i ideały, uosobione przykładem tylu bohaterów, geniuszy i świętych. Do nich trzeba wracać, o nich pamiętać, ich naśladować i w ich blasku wychowywać polską młodzież, w ojczyźnie i poza jej granicami.

Warszawa, 14.04.2004 r.

Piotr Jaroszyński, Polonia: ku ojczystym źródłom, ISBN 83-916723-4-4, Dom Polski, Warszawa 2006, format: 145 x 205, ss. 140, oprawa miękka