Budujemy kanał. Wspomnienia kierownika Biura Planowania

Morze Śródsowieckie (dawniej zwane Śródziemnym) z Morzem Czerwonym (tak, tak – tej samej barwy co sztandary powiewające na cześć Kochanej Ojczyzny) ma połączyć Kanał Sowiecki. Rusza więc wielka budowa – Sowkanałstroj. Nasz bohater, Piotr Nikołajewicz Bezgołosow – homo sovieticus – przebywający w więzieniu, a potem w północnym łagrze, rwie się, aby wziąć udział w tym doniosłym dziele. Czy jednak uda mu się wydobyć choć jeden kosz piasku z pustynnego podłoża, położyć choć jeden kamień (pochodzący oczywiście z rozbiórki piramid) ku chwale wielkiego towarzysza Stalina i Państwa?
Budujemy kanał to satyra na system totalitarny panujący w ZSRR. Ukazuje ona przepaść dzielącą ideologię i propagandę od rzeczywistości, bawi absurdalnymi pomysłami na życie "po sowiecku", ale jednocześnie przestrzega przed prawdziwym obliczem totalitaryzmu. Przez badaczy literatury wymieniana jest tuż obok Zapisków oficera Armii Czerwonej Sergiusza Piaseckiego. 

Rzeczywistym autorem powieści, wydanej po raz pierwszy w 1947 roku w Rzymie przez Polski Dom Wydawniczy, był Rościsław Kępiński – żołnierz II Korpusu Armii Andersa walczący w stopniu kapitana, kierujący 10 Plutonem Rozbrajającym Bomby, o czym wydawca dowiedział się po opublikowaniu książki

Witold Olszewski, Budujemy kanał. Wspomnienia kierownika Biura Planowania, ISBN 978-83-7565-327-4, LTW, Łomianki 2014, format: 145 x 205, ss. 176, oprawa miękka