Duch Jezusa

Marzył o wspólnocie, ale zmarł w samotności. Niósł miłość tym, z rąk których poniósł śmierć męczeńską. Po ludzku nie udało mu się nic - a jednak bł. Karol de Foucauld stał się wielkim ojcem duchowym XX w.
Wspólnoty Małych Braci i Małych Sióstr inspirowane jego duchowością zaczęły powstawać dopiero wiele lat po jego śmierci. Za życia pewnie trudno było mu dorównać w determinacji, gorliwości i ascezie. Spał z kamieniem pod głową, w morderczym upale. Jadł niewiele, stale umartwiając swoje ciało. Był w głębokiej zażyłości ze swoim Mistrzem. Kontemplował Jezusa Chrystusa, służąc ubogim, obcym, innowiercom.
Był zafascynowany ludami Maghrebu. Niósł im przesłanie miłości, pojednania i pokoju. Najczęściej spotykał się z życzliwością, gościnnością. Owe relacje - pokojowej, braterskiej koegzystencji - zburzył dopiero wybuch I wojny światowej. Wojna zantagonizowała tych, którzy dotychczas żyli obok siebie.
Karol de Foucauld stał się jej kolejną ofiarą. Trudno więc nie doszukać się analogii ze współczesnością w obliczu nieuchronnego konfliktu cywilizacji, ale także zderzenia diametralnie różnych postaw wobec drugiego człowieka, jego podmiotowości, wolności czy stosunku wobec Absolutu.

Karol de Foucauld, Duch Jezusa, ISBN 978-83-7673-052-3, Fundacja Instytut Globalizacji, Gliwice 2016, format: 125x195, ss. 294, oprawa miękka