Dyktatura ciemniaków. O elitach PRL wspomnienia niepokorne

Dyktatura ciemniaków. O elitach PRL wspomnienia niepokorne

Tragikomiczne jest to, że dygnitarze partyjni, nie tylko ze środowiska śląskiego, kończyli właściwą edukację szkolną na bardzo niskim szczeblu, często nie mając nawet świadectwa ukończenia szkoły podstawowej. Tak było w przeszłości z Bierutem, który dwukrotnie próbował bezskutecznie sforsować niepoddającą się przeszkodę w postaci piątej klasy szkoły podstawowej. Najważniejszy minister, gdyż szef wszechwładnego i potężnego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, Stanisław Radkiewicz ukończył jedynie 3 takie klasy, a jego I zastępca Roman Romkowski jeszcze jako Natan Kikel-Grinspan nie mógł poszczycić się nawet takim skromnym rezultatem, gdyż jego ostatnie świadectwo szkolne kończyło się na drugiej klasie. Gierek na jednym z posiedzeń bronił się przed tym nowym obowiązkiem, argumentując swoje wątpliwości brakiem wykształcenia, a także trudnościami w radzeniu sobie z czytaniem. Przez grzeczność nie wspomniał o pisaniu. Jednakże tego typu bariery wydawały się jego kolegom partyjnym całkiem przesadzone i nieistotne, a gdyby je traktować poważnie, to trzeba byłoby przemeblować nie tylko sekretariat, ale całe KC, nie zapominając o Biurze Politycznym i funkcjonariuszach terenowych.

Ziemowit Miedziński, Dyktatura ciemniaków, ISBN 978-83-64037-55-9, Capitalbook. Warszawa 2014, format: 145 x 210, ss. 318, oprawa miękka