Spadkobiercy Ognistych Rydwanów

Duchowość Karmelu u końca trzeciego tysiąclecia pojawia się w świadomości Kościoła w dwóch mocnych akordach: przyznanie tytułu Doktora Kościoła św. Teresie z Lisieux oraz 750. rocznica zatwierdzenia pierwotnej „Reguły Karmelu". Oba te wydarzenia miały miejsce w październiku 1997 roku. O ile sama Teresa, czy w ogóle Doktorzy karmelitańscy są w Polsce znani, tak początki tej tradycji zakonnej nie tylko giną w mrokach dziejów, zasłonięte wolą pozostawienia wszystkiego, co doczesne, przez naśladowców synów prorockich, ale oczekują na poważne studium w języku polskim.

Do Waszych rąk trafia książka, w której zawarta jest próba określenia tego, jak rozumiał siebie pierwotny Karmel, wpatrzony w Eliasza, proroka dosiadającego ognistego rydwanu, który nie pozwalał chmurom zasłaniać nieba, a którego słowa były jak pochodnia. Karmel sam sobie uświadamia na nowo swój wymiar prorocki, ukazuje jak nosić w zaciszu dziejów Kościoła tę wierność prorocką, spowitą milczeniem i samotnością. Wpatrując się w swe źródła łatwiej czytać własną historię i zrozumieć, co można ofiarować Kościołowi. Duch Eliasza bowiem, jak żaden inny, przemierza historię człowieka, pojawia się przy boku Słowa Wcielonego, to Słowo poprzedza w św. Janie Chrzcicielu, który przyszedł w tym duchu (por. Łk 1, 17). Duch Eliasza jest duchem jednania - jednania ludzi ze sobą, ludzi z Bogiem, jednaniem Kościoła. Również dziś, w czas ekumeniczny, pośród ognia modlitwy zaprasza do przygody niezwykłej, do skłaniania serca ku temu co piękne i wyjątkowe, do Bożych dróg, do wspólnego myślenia eklezjalnego.

Pośród słów wprowadzenia, chciałbym zostawić słowa podziękowania dla tych wszystkich, którzy świadomie czy nieświadomie przyczynili się do powstania tej pracy, a zwłaszcza dla o. Honorata Gila, który życzliwie służył swą wiedzą historyczną.

Czas Zesłania Ducha Świętego 1998 roku

Marian Zawada OCD, Spadkobiercy Ognistych Rydwanów, ISBN 83-87527-13-0. Wydawnictwo Karmelitów Bosych, Kraków 1999, format: 125 x 195, ss. , 120, oprawa miękka