PHYSICA. Uzdrawiające dzieło stworzenia - naturalna siła oddziaływania rzeczy

Księga pierwsza mówi o uzdrawiających i ogrodowych ziołach, w której mowa jest również o zbożach, warzywach, kwiatach, trawach, i grzybach oraz o podstawowych produktach spożywczych i przyprawach, a również o miodzie, cukrze, maśle, soli i mleku.

Księga druga jest bardzo krótka i przeważnie łączy się ją z czterema żywiaołami. Ogień został całkowicie pominienty, zaś kwestii powietrza poświęcono tylko krótki akapit. Woda daje okazję do docenienia rónych ezek, z naciskiem na najbliższe otoczenie Hildegardy (tylko Dunaj jest położony trochę dalej), zaś pod nagłówkiem "Ziemia" omówione są różne rodzaja gleby.

W księdze trzeciej kontynuowany jest temat roślin, drzew i krzewów, z uwzględnieniem żywic (kadzidła, balsamu), dymu i mchu.

Czwarta księga jest poświęcona kamieniom szlachetnym. W niniejszym rozdziale na uwagę zasługują wywody na temat powstania kamieni szlachetnych, które związane było z klimatycznymi skrajnościami, jaki występowały w początkowym okresie istnienia Ziemi.

Następna (piata) księga - o rybach - również odznacza się pewną osobliwością. POdział na gatunki pożyteczne i szkodliwe jest przeważnie uzasawniany trybem zycia danej ryby przy powierzchni, w głębi lub przy dnie wód (nie zawsze jest on zgodny z naszą wiedzą na ten temat).

Księga szósta traktuje o ptakach. W tym rozdziale rónice w nawykach i upodobaniach żywieniowych między średniowieczem a współczesnością sa jeszcze bardziej wyraxne niż w przypadku ryb i zwierząt lądowych.

W księdze siódmej mówiącej o zwierzętach lądowych widoczna jest większa obecność czlowieka, zaś elementy jego postępowania - życzenie, zamiar, wola, pragnienie, rozpoczęcie, zakończenie - są przyporządkowane do poszczególnych zwierząt. Ponadto według sposobu odzywiania się i liczby potomstwa zwierzęta dzieli się na "czyste" i "nieczyste" oraz ocenia się je pod kątem jadalności

Księga ósma we fragmencie "Robaki" ujmuje gady, płazy, bezkręgowce, a także uwzględnia smoka i bazyliszka. Te legendarne i niezwykle niebezpieczne zwierzęta, jak i uchodzące za trujące węże, ropuchy i salamandry, pod koniec dzieła wprowadzają wręcz niezwykłe aspekty, co podkreśla także przyrządzanie preparatów z dżdżownic i ślimaków.

W celu uzupelnienia, w bardzo krótkim dziewiątym rozdziale o metalach, który figuruje pod koniec książki, jeszcze rqaz pojawia się temat historii stworzenia świata, a powstanie matali przesuwa się na sam początek sześciodniowego dzieła stworzenia, bezpośrednio po rozdzieleniu ziemi i wody.