Cała prawda o multi-kulti
Europa Zachodnia jest chora. Jej dolegliwość trafnie nazwał i zdiagnozował prof. G. Kucharczyk, pisząc: „O ile kulturowa tożsamość Starego Kontynentu została ukształtowana, jak ujął to Benedykt XVI, «ze spotkania Jerozolimy, Aten i Rzymu – ze spotkania wiary w Boga Izraela, filozoficznego rozumu Greków i prawniczej myśli Rzymu», to kulturowy kryzys Europy, z którym mamy do czynienia w naszych czasach, jest wynikiem rozejścia się tych miast – symboli pewnych wartości cywilizacyjnych. Zamiast «szczęśliwej syntezy» jesteśmy świadkami«fałszywej dychtomii», która przeciwstawia Boże prawo ludzkiej wolności”. Jednym z głównych symptomów kryzysu, o którym mowa, jest bez wątpienia usilne lansowanie przez „europejskich mędrców” spod unijnej flagi tezy o równowartościowości wszystkich kultur. Doktryna ta, zwana „multi-kulti”, ma dwojakie oblicze: mądrze, z rozwagą realizowana – mogłaby przyczynić się do rozwoju społeczeństw pozostających w tyle za tymi o najwyższym poziomie kultury materialnej i duchowej, jednak możliwość ta pozostaje niewykorzystana. Polityka multi-kulti, zwłaszcza we Francji i krajach skandynawskich, sprowadza się do rugowania wielowiekowych tradycji w sferze obyczajów i religii chrześcijańskiej dla koniecznego rzekomo usatysfakcjonowania ateistów oraz innowierców.
Osobną, niełatwą kwestię stanowi problem uchodźców tak oto już przed 5 laty scharakteryzowany przez Benedykta XVI: „Z jednej strony są migranci […] odpowiednio zintegrowani z otoczeniem, które ich przyjęło; z drugiej strony – ci pozostający na marginesie, […] swoim zachowaniem szkodzący społeczności, w jakiej żyją. Droga do integracji obejmuje prawa i obowiązki, uwagę i troskę o to, by migranci mieli godne życie, ale wymaga to także uwagi migrantów na wartości, jakie wyznaje społeczeństwo, w którym się aklimatyzują”.
Zawartość niniejszego numeru „Cywilizacji” rozwija tezy zawarte w cytowanym fragmencie artykułu prof. Kucharczyka i w orędziu papieskim. Czytelnicy znajdą tu wieloaspektową analizę zjawiska multi-kulti uzupełnioną ogólnymi rozważaniami na temat kultury jako przedmiotu i podmiotu działalności ludzkiej zarówno w ujęciu praktycznym jak i filozoficznym, a także charakterystykę Rzeczypospolitej przedrozbiorowej, stanowiącej swoisty, pozytywny wzorzec państwa wielokulturowego. Osobna grupa artykułów dotyczy tzw. „poprawności politycznej” oraz niechlubnych wyczynów migrantów, zwłaszcza mahometan, nadużywających gościnności krajów europejskich, które przyjęły ich w dobrej wierze. Wysoki poziom publikacji zawartych w numerze gwarantują nazwiska P. T. Autorów znanych i cenionych przez Państwa, takich jak Krąpiec, Woroniecki, Czupryn, Ryba, Maliszewski, Bartyzel.
Jako zaproszenie i wstęp do lektury naszego kwartalnika przywołajmy jeszcze jedną myśl J. Ratzingera, pochodzącą z czasów sprzed objęcia przezeń Tronu Piotrowego: „Kulturowy pluralizm z wielkim zapałem chwalony i popierany polega często na odrzuceniu z pogardą tego, co własne, na ucieczce od własnych wartości. Ale przecież kulturowy pluralizm nie może się ostać bez wspólnego zachowania pewnych stałych wartości, bez punktów odniesienia pochodzących z własnych walorów. Nie może się on ostać bez poszanowania tego, co święte. […] To, co było podstawą kultury Europy: poszukiwanie Boga i gotowość, by Go słuchać – również dzisiaj pozostaje fundamentem każdej prawdziwej kultury”.
Redakcja
Spis treści
Tytułem wstępu…
Cała prawda o multi-kulti
Myśl CYWILIZACJI
ks. Bogdan Czupryn Wielokulturowość – zagrożenie czy szansa?
Służyć PRAWDZIE
o. Mieczysław A. Krąpiec OP Człowiek twórcą kultury
Wojciech Daszkiewicz Uwagi na temat rozumienia „kultury” i „cywilizacji” z wielokulturowością w tle
Jacek Bartyzel Wiwisekcja politycznej poprawności
Imelda Chłodna-Błach Homogenizacja kultury masowej a kultura wysoka
Zbigniew Pańpuch Multikulturalizm – szansa czy zagrożenie?
Antoni Chrzonstowski Oś cywilizacyjnego sporu – perspektywa neoinstytucjonalna
Spełniać DOBRO
Kazimierz Maliszewski Varietas in Unitatem. Różnorodność kulturowa przedrozbiorowej Rzeczypospolitej
Mieczysław Ryba Bizancjum czy Rzym. Refleksje o Kościele greckokatolickim na kresach wschodnich w okresie międzywojennym
Stanisław Krajski Uchodźcy XXI w. – u początku nowej wędrówki ludów
Mateusz Kulczycki Polityczna poprawność w globalnej wiosce
Andrzej Solak Plamy na tęczy
Teresa Mazur „Wzięta miłości cudzoziemskiej mody”
SZTUKA jest trudna
ks. Paweł W. Maciąg Czy można mówić jeszcze o tajemnicy ciała w sztuce w dobie multi-kulti?
SKARBIEC myśli polskiej
o. Jacek Woroniecki OP Czy należy opowiadać się za ideą państwa jednego narodu, to znaczy tzw. państwa narodowego?
Cywilizacyjne ROZMAITOŚCI
Piotr R. Mazur Europie – ku pamięci
Z życia INSTYTUTU EDUKACJI NARODOWEJ
Anna Zalewska Współczesne możliwości integralnego wychowania. Relacja z konferencji
RECENZJE
Tomasz Kalniuk Dzieciństwo z północnokoreańskim piętnem
Anna Szot Prawa człowieka i obywatela w zglobalizowanym świecie – recenzja
ISSN 1643-3637, Koniec multi-kulti?, "Cywilizacja" (2017) nr 61, Fundacja Servire Veritati Instytut Edukacji Narodowej, Lublin 2017, ss. 186, format: 166 x 240 , oprawa miękka
